اسلایدر

 

درس 11   بوی جوی مولیان  خودآزمايي ص 85

1-  رسيدن ، گذشتن ،

2-   ميرماه است ( تشبيه بليغ اسنادي ) ميرسرواست (تشبيه بليغ اسنادي ) سراهايي ديدند هر يكي چون بهشت اعلي ( تشبيه غير بليغ )

نصربن احمد (مشبه )واسطه ی عقد (مشبه به )

3-  تابستان به سمرقند رفتي يا به شهري از شهرهاي خراسان (رفتي ) - و ازش بسيار توان خورد به سبب مائيتي كه در اوست و انواع ميوه هاي ديگر همه خيار (بودند) ... زيرا كه صميم دولت سامانيان بود و جهان آباد (بود) - هوا خوش بود و باد سرد ، نان فراخ ، ميوه ها بسيار و مشمومات فراوان .

4-   الف: در تاريخ بيهقي تكرار فعل زياد مي بينيم ولي در اين قسمت متن تكرار فعل وجود ندارد .

ب: لغات به كاربرده شده مشكل تر از نثر بيهقي است . -  پ : در تاريخ بيهقي كهنگي لغات ديده مي شود در حالي كه در چهار مقاله كهنگي لغات ديده نمي شود .   - ت : در تاريخ بيهقي سجع وجود ندارد درچهار مقاله سجع طبيعي است .

5- اي بخارا شاد باش و دير زي                 مير، زي تو شادمان آيد همي

زي : در مصراع اول به معناي زندگي كن و در مصراع دوم به معناي به سوي ، جناس تام دارد.

بوي جوي موليان آيد همي                     ياد يار مهربان آيد            بو ، جو و ياد، يار : جناس ناقص اختلافي

6- مهم ترين عيد ايرانيان جنوب غربي است و جشني بوده است كه ايرانيان در روز شانزدهم از ماه مهر مي گرفتند و شش روز طول مي كشيد و به قول ((بندهشن )) مشيا و مشيانه (آدم و حوا) درچنين روزي متولد شده اند ، اين جشن بزرگ شش روز طول مي كشيد ، از روز شانزدهم مهر آغاز مي گرديد و به روز بيست و يكم - كه رام روز باشد - ختم مي شد . روز آغاز را ((مهرگان عامه )) و روز انجام را ((مهرگان خاصه )) مي گفتند .

7- سينه مالامال درد است اي دريغا مرهمي                              دل زتنهايي به جان آمد خدا را همدمي

      خيز تا خاطر بدان ترك سمرقندي دهيم                               كز نسيمش ((بوي جوي موليان آيد همي ))

8- تفاوت هاي نثرها : را = براي     باز رسيد = رسيد    در رسيد = رسيده شد . به دست نشود : يافت نمي شود   تقديم فعل بر قيد ( جملة آخر )  نان فراخ = نان بسيار           به فصل : در فصل   / چراخوار : چراگاه /ناو :کشتی جنگی  / لشکری را :برای لشکری  /  بهارگاه :هنگام بهار / شمال : جهت شمال / به دست نشود :به دست نمی آید

درس 12    زاغ و مار     خودآزمايي ص 89

1-  موضوع را متوجه شد ( منظور خسرو را دريافت ) از ظاهر امر پي به باطن برد

2-    خردمندان این گونه عمل نمی کنند چرا که فرد عاقل به طریقی به دشمن حمله می کند که خود به خطر نیفتد .

3-   خسرو در اين جهان از خداوند عيب گرفته است . سنايي كه مي گويد:

ابلهي ديد اشتري به چرا                   گفت نقشت همه كژ است چرا ؟

گفت اشتر كه اندرين پيكار              عيــــــب نقاش مي كني هشدار ؟

4- الف: آوردن جمله هاي طولاني (اطناب)                        ب:كثرت كاربرد لغات عربي          

       پ: كاربرد آرايه هاي ادبي                                        ت: استفاده از تركيبات دشوار

5- رشته گران فطرت را در كارگاه تكوين بر تلوين ، يك سرسوزن خطا نباشد.

6- حكايت اول حذف - حكايت دوم : شاه ظاهر بين و متكبر، عيب جو، ظالم ، خرافه پرست ، جاه طلب

7-  به معناي ((به ))

8-  الف: در زبان حكايت است ، امروز زبان حكايات زبان مردم كوچه و بازار  محاوره اي است اما در اين جا زبان اديبانه است - ب: داستان هاي قديمي ايستاست و نويسنده نتايج اخلاقي داستان را در پايان بيان مي كند در حالي كه داستان هاي امروزي پويا و واقع گراست و نتايج آن معلوم نيست و نتيجه با خواننده است . پ: در داستان هاي قديم شخصيت داستان ثابت است در حالي كه در داستان هاي امروزي شخصيت داستان متغير است .  ت : در داستان هاي امروزي عناصر داستان مي بينيم اما حكايات قديمي تمثيلي بوده است .

9-   1-به کار بردن "ب" زاید برسرافعال ------بخوردی (خوردی )/بکرد (کرد)  2-کاربرد ماضی استمراری به شکل گذشته -------بخوردی (می خورد )            3- کاربرد متفاوت واژه ها ---------جان شکر / بازرهانم / مستقبل / بابت و...

 

درس 13  ایوان مداین     خودآزمايي ص 93

1-عبر : ایهام  1- پند و عبرت   2-  شگفت   3-  اشک                 دیده : ایهام  1- چشم  2- آن چه دیده شده است

2-  فك اضافه               از آن زمانی که زنجیر ایوان مداین پاره شد .

3-   زنجير عدل انوشيروان

4-   با آرايه تشخيص يعني زمين به جاي شراب ، خون دل پادشاهان را ...

5-   مردن و خاك شدن قدرتمندان نشان مي دهد كه جهان به كسي وفادار نيست و بايد از مرگ آن ها عبرت بگيريم .

6-   چون هر انساني كه مي ميرد در دهان او فرو مي رود و سير نمي شود.

7- گفته اند كه گويا منظور از ريختن چهارده كنگره ي كاخ انوشيروان ، رونق و عظمت يافتن اسلام در قرن چهاردهم باشد كه با روزگار ما هم زمان است . ( ظاهراً نوع بيان خودآزمايي اسم كتاب را مي خواهد كه در اين صورت تفسير امام فخر رازي و تفسير طبري )

8- مفعول مفاعیلن 2

9- هان و دان  واژه قافیه  ، قاعده 2

 

درس 14   جدال سعدی با مدعی        خودآزمايي ص 99

1-  نكوهش توانگر

2-   آسايش و خاطر جمعي با فقر به دست نمي آيد .

3-  مصراع اول: وصف حال ثروتمندان كه آسايش براي بهتر عبادت كردن خدا دارند مصراع دوم : توصيف فقرا كه به دليل فقرشان آرامش خاطر ندارند و نمي توانند خدا را عبادت كنند.

4-   جمله هاي كوتاه : چون ابرآذارند و نمي بارند و چشمه ي آفتابند و بركس نمي تابند . گفتم مذمت اينان روا مدار كه خداوند كرم اند ...

تضادهاي فعلي : ابر آذارند = نمي بارند - چشمه ي آفتابند = نمي تابند - سواراند = نمي رانند

ايجاز : محك داند كه زر چيست ؟

5-  وقيح . اهل جدال و سفسطه است و درويش نما . سرزنش كننده عيب جو

6-  مصراع دوم وصف ميراث خوران مفت خور مي ميرند و آن را براي ميراث خواران مي گذارند .

7- الف: توانگران دخل مسكينان اند و ذخيره ي گوشه نشينان ب:  مال مزكا دارند و جامه ي پاك و عرض مصون . پ: دست تعدي دراز كرد و بيهوده گفتن آغاز ،

8-  هيچ كدام هردو را نصيحت مي كند زيرا:  هر دو گروه را داراي محاسن و معايب مي داند .

9-  اگر ژاله هر قطره اي در شدي                              چوخرمهره بازار از او پر شدي

10- انسان اگر در فقر نيز به سر ببرد نبايد لب به شكايت باز كند و هميشه بايد اميدوار به فضل خدا باشد و گرنه بدبخت خواهد مرد و از رحمت خدا بي نصيب خواهد ماند و اگر ثروتمند باشد بايد هم خود بخورد و هم به  ديگر

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: متفرقه